Ruimte tussen observeerder, gedachten en gevoelens
De ruimte tussen de observeerder, gedachten en gevoelens lijkt steeds groter te worden.
Waar ze voorheen in elkaars aura zaten voel ik nu steeds meer ruimte ontstaan.
Dit zorgt ervoor dat ik als observeerder mijn eigen gedachten en gevoelens sneller spot, begrijp en kan volgen.
Aan een gedachte zit in mijn beleving gevoel. Vaak zie ik de vraag voorbij komen is het de gedachte die het gevoel veroorzaakt of het gevoel de gedachte..
Mijn antwoord? Waarom kan het niet en / en zijn? Waarom moet het altijd of / of zijn?
Wat als een gedachte een klein beetje gevoel op zich mee draagt en het gevoel weer zorgt voor andere gedachten? En dan niet of of maar gewoon als een gezamenlijk proces? Als een soort symbiose?
Dan nog even terug naar de ruimte tussen de observeerder, gedachten en gevoelens… Doordat de ruimte nu groter en groter lijkt te worden krijg ik meer helderheid in welke gedachte voor welke gevoelens zorgt en welke gevoelens voor welke gedachten.
Dit is bijzonder waardevol en zorgt voor behoorlijk wat inzichten die weer voor groei kunnen zorgen.
Herkent iemand zich in dit proces? Of ben je al verder in het proces en heb je misschien tips? Laat een reactie achter in de comments of stuur een berichtje 😊